Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Ζωή....

Σκυθρωπες ψυχες παντου....τρεχουν,αγωνιουν,αγκωμαχουν,χλωμιαζουν.Ομως κανενας δεν εχει αναρωτηθει ποτε το γιατι.Δρομοι,αυτοκινητα,κινηση,αγχος......ολοι εισπνεουμε ενα τεραστιο συννεφο μαυρης πισας.Ο ανθρωπος συνεχως αναζητα κατι καλυτερο αδιαφοροντας για το μετριο....το λιγο,το ασημαντο.ολοι προσπαθουμε να υλοποιησουμε τους στοχους,τα ονειρα,τις φιλοδοξιες μας.....εχουμε ομως αντιληφθει ποτε ποιες πραγματικα ειναι αυτες?αλλοι λενε ειναι ενας αγωνας.,αλλοι ειναι αδικη μαζι τους,αλλοι ειναι ωραια και αλλοι πως απλα τη μισουν.Και ολοι καταληγουν στο ιδιο παρονομαστη.Στη ζωη που τους ανηκει.Ποση δυναμη ομως μπορει να χωρεσει σε τρια γραμματα? Αυτη λοιπον η μικρη λεξη μας κραταει αλλοτε ζωντανους να προχωρησουμε μπροστα και αλλοτε μας πεταει με το χειροτερο τροπο στα ταρταρα.Προσπαθω να φανω δικαιη μαζι σου....αλλα δεν με εμπνεεις...Ολοι ερχομαστε δινουμε το παρον....ειτε βαθυ ειτε περισσοτερο ευκολο και φευγουμε αφηνοντας ενα στιγμα στους επομενους.Ποιο ειναι λοιπον το τιμημα?να ειμαστε αισιοδοξοι για το αυριο αδιαφοροντας τους κινδυνους?Να αγωνιουμε για τις καρδιες μας,για τους γυρω μας,για το σπιτι,την αυλη,το σκυλο?Ουτε και γω δν ξερω τι.Θεος?Δυναμη?Εξουσια?Φιλος?...........σιωπη.το μονο που νιωθω ειναι οτι δεν ειμαστε μονοι μας εκει εξω.καποιος κατι καποτε. Υπαρχει.Χρονια με χρονια προσπαθουμε να την μορφοποιησουμε,να τη ζωγραφισουμε,να τη φανερωσουμε, να την ακουσουμε,να τη εκφρασουμε βρε αδερφε. Να την βγαλουμε απο μεσα μας.Ανηκει ομως σε εμας?η γνωμη μου.....?και φυσικα ανηκει.ειναι ολα μεσα στη παλαμη μας......απλως δεν μπορουμε να τα δουμε.’’Σφιχτην γερα και δεν θα χασεις’’ μου ειπε μια μερα ενας σημαντικος ανθρωπος......δεν γινεται να μην της δωσω σημασια.....δεν μπορω να ζω ετσι μεσα μου.την αγαπαω πολυ.και ας μας εχει κανει τοσα και τοσα......ολοι μας της ανηκουμε...ολη μας η σαρκα μυριζει σαν αυτην.Δεν μπορουμε να την πεταξουμε.αφου αυτην ειμαστε εμεις.Τι να κανουμε λοιπον......αυτο ειναι που μας βασανιζει μερα με τη νυχτα.ολα ωραια ειναι αλλα στην απαντηση ολοι σιωπουμε.Αγαπη,ερωτας,οικογενεια,ευτυχια,ελευθερια,.ολα ειναι ομορφα.....ομως?μισος,πολεμος,διχονοια,ψεμα,πονος,αυτοκτονια,θανατος.και αυτα υπαρχουν και  δεν ειναι ομορφα καθολου.ολα μα ολα ομως σου ανηκουν.δεν μπορεις να τα κανεις οπως θελουμε.ετσι ησουν και θα εισαι.δεν μπορεις να αλλαξεις.και ΕΜΕΙΣ????εμειιιιςςς???ειμεις απλα σκυβουμε το κεφαλι και σιωπουμε στη θεα σου.οι καρδιες μας πολλες φορες σου αντιστεκονται.αλλα.......αλλα....αλλα.....ενα αιωνιο σου αλλα μας περιφρουρει.το μονο που θελω και θελουμε ειναι να μας αγαπησεις και εσυ.και εμεις εδω σαν βραχια να σε στηριζουμε.να πολεμαμε για εσενα μεσα μας.Ζωη μην ανησυχεις....ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου