Το παραμυθι ενος μαρτυρα....

Μια φορα και εναν καιρο ηταν ενα μαξιλαρι ο Φιφης που ενιωθε τοσο μονος σαυτο τον κοσμο.Δεν ηταν ομως μονος.Ειχε και μια φιλη,τη Μαρια.Καθε βραδυ η Μαρια του μιλουσε,τον φιλουσε,αγκαλιαζε,αλλα και εκλαιγε μαζι του. Ειχε γινει ο αδερφος που ποτε δεν ειχε.Και τον αγαπουσε τοσο πολυ που θα τρελαινοταν αν το εχανε ποτε της.Ποσα μπορει να εχει δει και ακουσει αυτος ο Φιφης?Πραγματικα ειναι κριμα γιατι και αυτος θελει να ξεσπασει και δεν μπορει.γιατι δεν ξερει να μιλαει.Παιρνει ομως δυναμη απο τις χαρουμενες μερες της Μαριας και συνεχιζει.Ομως αυτος σε ποιον θα ξεσπασει?Ακομη και τα ονειρα της ζει μαζι της.Να,μια μερα.....νυχτα μαλλον,ειδε μαζι της οτι πολεμουσαν 5 τεραστιους Μωβ Πειρατες με οπλα τις μπανανοφλουδες.χεχε.Τωρα θα αναρωτιεστε ποσο χρονων ειναι η Μαρια και βλεπει τετοια ονειρα στον υπνο της?18......ε και?Η καθε ψυχη θελει να ζει το παραμυθι της.Γιατι, για παραμυθι προκειται.....Ας συνεχισω.....οι μερες λοιπον, κυλουσαν νωχελικά για τους δυο φιλους.Και κυλουν ακομα......Τον επαιρνε μαζι της οπου πηγαινε.απο τα παιδικα της χρονια μεχρι και τωρα.Μια μερα του ειχε ζωγραφισει μια καρδια πανω του.....ετσι,για να δειξει την αγαπη της.η συνεχεια?Θα σας απογοητευσω.Γιατι?Γιατι ουτε και γω δεν τη ξερω. πρωτη φορα διαβαζετε παραμυθι χωρις τελος?ε,τι να κανουμε ετσι ειμαι εγω!Περιεργη......Πως θα μαθουμε τη συνεχεια?θα σας τη πω οταν το ζησω! ;-).Τα λεμε! ;D

Νότες....

Ακούς μουσικη?οχι????οχι????δεν ξερεις τι χανεις.τι να σου πω.απορω πως υπαρχεις.μα καλα πως ξεσπας?δεν υπαρχει ποιο ομορφο φαινομενο απο τη μελωδια.η μουσικη ειναι ο αερας που εισπνεουμε....ειναι κατι σαν ενα πνευμα που αν μας στοιχιωσει ειμαστε διαφορετικοι.ποιο ελευθεροι.ενα πολυ ομορφο πνευμα ομως.δεν υπαρχει ανθρωπος σαυτο το πλανητη που δεν νιωθει στο ακουσμα ενος τραγουδιου ή και μιας απλης μουσικης με νοτες.γιατι το πενταγραμμο μοιαζει σαν μια παρελαση οπου οι νοτες ειναι οι μαθητες και οι γραμμες οι σειρες.οι μαθητες κινουνται ρυθμικα στις σειρες και υπακουουν σαυτες.Γενικοτερα αναλογα με το τραγουδι που ακους αναλογα συναισθηματα δημιουργουνται.Υμνος=περηφανια. Ψαλμωδια=δεος. Συνθημα=φανατισμος.Καψουροτραγουδο=πονος.για ολα υπαρχει κατι.Σου θυμίζει αλλα και σε ξεχναει συγχρονως.Σε χτυπαει αλλα και σε χαιδευει.Σε βριζει αλλα και σου τραγουδα.Δεν υπαρχει κατι περισσοτερο μαγικο, ποιο δυσκολο,ποιο μεγαλο.Μεσα απο ενα στιχο μπορουμε να δειξουμε συναισθημα.χωρις ομως τη καταλληλη μελωδια ειναι απλα μια ρηχη προταση.Ο βελτιστος ηχος(=μουσική) ειναι που το απογειωνει και το θεοποιοει.Ζουμε γιαυτο το λογο.Για ποιο λογο?Για να ακουγόμαστε.Ο καθενας μας θελει να υπαρχει.Ειναι σαν ενα παραμυθι χωρις συνορα και τελος.Σε μαγευει,ταξιδευει,αλλα και σε τρελαινει.Πολλες φορες σιωπουμε για να την ακουσουμε.σσσσς.......ακου,λεμε.ετσι της δινουμε την αξια που της αναλογει.της δηλωνουμε τον σεβασμο μας.Γιαυτο υπαρχουν τοσα πολλα ειδη της.γιατι υπαρχουν πολλα αντιστοιχα ειδη ανθρωπων.ενα για καθε γουστο.για καθε ιδιοσυγκρασια,για καθε ψυχη.Και μεσω αυτης πολλες φορες προβαινουμε σε ενεργιες που δεν μπορουσαμε με λογια γιατι θα τις ισοπεδωναμε.ερωτας,αγαπη,μισος,πονος,στεναχωρια,χαρα,ευτυχια,ζωη.....και τοσα πολλα αλλα συναισθηματα μπορουν να χωρεσουν σε μια μονο μελωδια.που τι ειναι?μια παρελαση νοτων,οπως προανεφερα.Λοιπον επειδη αρχιζω και το κουραζω......θα κλεισω με κατι τελευταιο. Μουσικη=Ζωη.think about it ;D τελος........
p.s. enjoy this. :D

Αμφιλεγόμενο...

Φώς.Επιτραπέζιο.Στρατιώτης.Αν τα περιπλέξεις γινονται εμεις.Πώς?.....Ο ηλιος ειναι το φως.η γη το επιτραπεζιο.και εμεις οι στατιωτες(=πιονια) που κινουμαστε συμφωνα με ορισμενους τυπικους αλλα και ατυπους κανονες γυρω απο ενα οριοθετημενο συστημα.ομως το ερωτημα που καιει ειναι......ποιος ειναι αυτος που μας κινει???ελα,μου ντε!θα φωναξει καποιος.αλλος ως ποιο επιδηξίας θα πει ο Θεός.ενας δικός του μαλλον ενω αλλος θα πει απλα δεν ξερω.ομως αυτη ειναι η σωστη απαντηση.κανεις μας δεν ξερει.Θα φανουμε τελειως ανωριμοι αν προσπαθησουμε να απαντησουμε.Και ομως παρα πολλοι με τα χρονια απαντουν.δεν τους αδικω.το βρισκω απολυτως λογικο αντιθετως.αφου μας τρωει μεσα μας.Ποιος ειναι πραγματικα Ο ελευθερος σαυτην τη γη?Και αυτος που νιωθει πραγματικα ελευθερος.....και αυτος ανηκει καπου.δεν γινεται ομως να μην ανηκεις πουθενα.ειδαλως σαπιζεις.ειδες?ειναι τελειως αμφιλεγομενο. Μη με ακους ομως.πιστεψε καπου.θα τρελαθεις αλλιως.χρειαζεσαι προστασια.και θα το κανω και γω.θα δεις. Ειμαστε τελειως ανασφαλης σαυτο το πλανητη αν δεν πιστευουμε σε κατι ανωτερο.πολυ υπαρξιακα αυτα που λεω?δεν ξερω.το μονο που ξερω ειναι οτι ειναι η ΑΛΗΘΕΙΑ.Ξερετε κατι ομως ολοι σας?πρεπει παντα να προχωραμε ευθεια.χωρις στροφες και υπεκφυγες.ολο ευθεια ντουγρου!και να φροντιζουμε να μην βρεθουμε σε αδιεξοδο.ετσι μονο σωζωμαστε.trust me.βρειτε τροπους να ξεσπατε.να ξεχνιεστε.να υπαρχετε.οι τεχνες ειναι ο καλυτερος δρομος.αποψη μου.εγω αυτο κανω τουλαχιστον.εχουμε τη λογικη γεγονος που μας ‘’ξεχωριζει’’ απο τα αλλα ζωα.use it!αυτοι ειναι οι πραγματικοι τροποι.και οχι οι καταχρησεις.αυτες μονο θολωνουν.δεν διαγραφουν.και αλλο ενα.η αγαπη.δεν υπαρχει πολυτιμοτερο αγαθο σαυτη τη κωλοζωη.μη φοβαστε μονο.αγαπηστε.και θα αγαπηθείτε με οποια εννοια της τρισύλλαβης λεξης.ισχυει.στερεψα απο σκεψεις......κλεινω.

Ζωή....

Σκυθρωπες ψυχες παντου....τρεχουν,αγωνιουν,αγκωμαχουν,χλωμιαζουν.Ομως κανενας δεν εχει αναρωτηθει ποτε το γιατι.Δρομοι,αυτοκινητα,κινηση,αγχος......ολοι εισπνεουμε ενα τεραστιο συννεφο μαυρης πισας.Ο ανθρωπος συνεχως αναζητα κατι καλυτερο αδιαφοροντας για το μετριο....το λιγο,το ασημαντο.ολοι προσπαθουμε να υλοποιησουμε τους στοχους,τα ονειρα,τις φιλοδοξιες μας.....εχουμε ομως αντιληφθει ποτε ποιες πραγματικα ειναι αυτες?αλλοι λενε ειναι ενας αγωνας.,αλλοι ειναι αδικη μαζι τους,αλλοι ειναι ωραια και αλλοι πως απλα τη μισουν.Και ολοι καταληγουν στο ιδιο παρονομαστη.Στη ζωη που τους ανηκει.Ποση δυναμη ομως μπορει να χωρεσει σε τρια γραμματα? Αυτη λοιπον η μικρη λεξη μας κραταει αλλοτε ζωντανους να προχωρησουμε μπροστα και αλλοτε μας πεταει με το χειροτερο τροπο στα ταρταρα.Προσπαθω να φανω δικαιη μαζι σου....αλλα δεν με εμπνεεις...Ολοι ερχομαστε δινουμε το παρον....ειτε βαθυ ειτε περισσοτερο ευκολο και φευγουμε αφηνοντας ενα στιγμα στους επομενους.Ποιο ειναι λοιπον το τιμημα?να ειμαστε αισιοδοξοι για το αυριο αδιαφοροντας τους κινδυνους?Να αγωνιουμε για τις καρδιες μας,για τους γυρω μας,για το σπιτι,την αυλη,το σκυλο?Ουτε και γω δν ξερω τι.Θεος?Δυναμη?Εξουσια?Φιλος?...........σιωπη.το μονο που νιωθω ειναι οτι δεν ειμαστε μονοι μας εκει εξω.καποιος κατι καποτε. Υπαρχει.Χρονια με χρονια προσπαθουμε να την μορφοποιησουμε,να τη ζωγραφισουμε,να τη φανερωσουμε, να την ακουσουμε,να τη εκφρασουμε βρε αδερφε. Να την βγαλουμε απο μεσα μας.Ανηκει ομως σε εμας?η γνωμη μου.....?και φυσικα ανηκει.ειναι ολα μεσα στη παλαμη μας......απλως δεν μπορουμε να τα δουμε.’’Σφιχτην γερα και δεν θα χασεις’’ μου ειπε μια μερα ενας σημαντικος ανθρωπος......δεν γινεται να μην της δωσω σημασια.....δεν μπορω να ζω ετσι μεσα μου.την αγαπαω πολυ.και ας μας εχει κανει τοσα και τοσα......ολοι μας της ανηκουμε...ολη μας η σαρκα μυριζει σαν αυτην.Δεν μπορουμε να την πεταξουμε.αφου αυτην ειμαστε εμεις.Τι να κανουμε λοιπον......αυτο ειναι που μας βασανιζει μερα με τη νυχτα.ολα ωραια ειναι αλλα στην απαντηση ολοι σιωπουμε.Αγαπη,ερωτας,οικογενεια,ευτυχια,ελευθερια,.ολα ειναι ομορφα.....ομως?μισος,πολεμος,διχονοια,ψεμα,πονος,αυτοκτονια,θανατος.και αυτα υπαρχουν και  δεν ειναι ομορφα καθολου.ολα μα ολα ομως σου ανηκουν.δεν μπορεις να τα κανεις οπως θελουμε.ετσι ησουν και θα εισαι.δεν μπορεις να αλλαξεις.και ΕΜΕΙΣ????εμειιιιςςς???ειμεις απλα σκυβουμε το κεφαλι και σιωπουμε στη θεα σου.οι καρδιες μας πολλες φορες σου αντιστεκονται.αλλα.......αλλα....αλλα.....ενα αιωνιο σου αλλα μας περιφρουρει.το μονο που θελω και θελουμε ειναι να μας αγαπησεις και εσυ.και εμεις εδω σαν βραχια να σε στηριζουμε.να πολεμαμε για εσενα μεσα μας.Ζωη μην ανησυχεις....ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙΣ.