Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Επιτέλους....


Και εκεί που πέφτεις και περιμένεις…..ξαφνικά μια λάμψη διοχετευει τη ψυχη σου με ζωντανια….Συνηθως γραφω ένα κειμενο όταν δεν αισθανομαι υγιείς…..ψυχικα υγιείς…..και πιστευω το καταλαβατε από τις ημερομηνιες ότι εχω καιρο να πεσω τοσο….αλλά αυτή τη φορά ενώ το νιώθω .…ναι το νιώθω!….ότι μπορώ να ξαναγελάσω και να ξαναγελάσω……κι όμως εχω την ανάγκη να εκφραστώ…..Λοιπόν….λένε ότι ‘’ο θεός αγαπά τον κλεφτή,αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη’’……..το πιστευω γιατί νιώθω ότι το ζω….αφού έβλεπα τις γύρω υπάρξεις να στέκονται από μονοί τους και να φαίνονται πραγματικά….και εγώ απλά να υπάρχω διπλά τους και να κρέμομαι σαν ξεκούμπωτο πουκάμισο στο σώμα….κι’ομώς βρέθηκε μια δύναμη και για εμένα τον ‘’νοικοκύρη’’….γιατί όπως λέει το τραγούδι των anathema….. it must have been an angel…who counted out the time…yes it must have been an angel…who raised a…knowing smile’’.Νιώθω ότι πραγματικά υπάρχει μια ανώτερη δύναμη….ένα ανώτερο ον….ένας θεος,θα το ονομασω….που κινει τα πραγματα όπως αυτος θεωρει πρεπον…απλά δεν θεωρω ότι αυτός ο θεός είναι χριστιανός. Και εκεί που νιώθεις ότι έχεις γίνει λίπασμα για τα ζώα….ΞΑΦΝΙΚΑ….εμφανίζεται κάτι ή μάλλον κάποιος και έτσι ο θεός σου δείχνει ότι δεν σε ξέχασε, ότι και εσύ αξίζεις το καλύτερο για εσένα….και ότι μαζί του μπορείς να τα καταφέρεις…σαν φύλακας άγγελος ένα πράγμα….μονό που βρίσκεται στη γη.Ξερετε όμως ποτέ με θυμήθηκε ο θεός?....όταν…..αγάπησα εμένα…..γιατί μονό αν σεβαστείς τον εαυτό σου…θα έρθει η λύτρωση….είναι δύσκολο πολλές φορές…αλλά όταν τα καταφέρεις θα με θυμηθείς .Όταν αγαπάς τον εαυτό σου και τον φύλακα άγγελο σου….μονό τότε θα ολοκληρωθείς μέσα σου. Μια στιγμή μπορεί να χαρίσει φοβερά συναισθήματα….2-3 λέξεις στη σειρά μπορεί να σε κάνουν να νιώθεις δυνατός για 2-3 χρονιά…Πραγματικά νιώθω κάτι ανώτερο μέσα μου…σαν να βρήκα το λιμάνι μου…σαν πραγματικά να ορθέ μια δικαίωση, γιατί πραγματικά ο καθένας μας αξίζει κάτι όμορφο στη ζωή του και ότι χωρίς αυτά τα γλυκά θαύματα η ζωή μας θα ήταν απλά ένα καρδιογράφημα….μονότονη και με σκαμπανεβάσματα. Νιώθω μια συγκίνηση αυτή τη στιγμή που γραφώ και μια φωνή μέσα μου να φοριέται επίμονα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…..εισακούστηκα .Τελικά την είχα παρεξηγήσει τη ζωή…..είναι πανέμορφη...ο ανθρωπινος νους την ασχημαινει.