Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Α.Π.Ε.Χ.Θ.

Ωραια...στεκεσαι και κοιτας τον τοιχο.Ομως, σε εκεινο το σημειο  η απολυτη μινιμαλια του τοιχου σε θολωνει και ετοιμαζεσαι να πεταξεις
το μπαλάκι.Το δεχεσαι για ακομα λιγο και στο τελος ξεσπας...εξφενδονιζεις στην ουσια τη σφαιρα π κρατας και αυτη γυριζει με την ιδια ταχυτητα πισω
σε εσενα(δν θυμαμαι τη λεξη)...Α! και τωρα π εγραψα ταχυτητα....μου θυμιζει το φαινομενο στη Φυσικη...ΔΡΑΣΗ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (2ος νομος του Νευτωνα)
Βασικά ξες κατι? Θα το παρομοιασω!Θα το παρομοιασω με τον ανεκλπηρωτο ερωτα...ΝΑΙ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ! Ο Νευτωνας ηταν ερωτιαρης!χαχαχα...οχι δεν
εννοουσα αυτο.Στην ουσια, οσο περισσοτερο δωσεις ολη σου τη δυναμη-ενεργεια απο την αρχή, αλλο τοσο αυτη θα σε πληγωσει με την ιδια δυναμη η αντιδραση
αντιθετα, ομορροπα.Ε, και? Τι θα ζησεις να Θυμασαι αργοτερα? Ζηστο...ειναι ενα τεραστιο ρισκο...ομως οπως εχς ξαναπει....η ζωη ειναι καρδιογραφημα....με τα πανω και τα
κατω της.Και γαμαει! Οβερντοουζ αδρεναλινης! Ακριβως οπως οταν πεφτεις απο το πιο ψηλο ρολερκοαστερ.ΠΕΤΑΣ! Ζεις!!
Τι  γινεται ομως οταν δν ανταποκριθει ο τοιχος?εστω λιγο να ραγισει-νιωσει.ΤΙ? Ε, την ξαναπετας! χαχα...Υπεροχο!Ξανα και Ξανα! Ε ναι ρε συ!
Πονάς πολύ με τα απο πολλές φορες... αλλα φτιαχνεις σημαδια! Ομορφαινεις!Ζεις (ξανα)!Ευχεσαι βέβαια στις μεγαλες στιγμες να επιανε και να ενιωθε
Λες κριμα χανει....και προχωρας εννοειται...Εξαλου αν ειναι οντως για εσενα...θα φανει στο τελος .. Γιατι θα γυρισει ο τροχος...θα γαμησει
ο φτωχος...Και αν κολλησει ο τροχος ...θα γαμαει ΣΥΝΕΧΩΣ!!! Πινε και ρουφα τη ζωη..Αγαπησε, Πονεσε, Ερωτευσου,Χτυπησε,Θολωσε!ΑΠΕΧΘ!Η οργανωση μου!
ΑΠΕΧΘ ΑΠΕΧΘ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΠΕΧΘ(τουπε)! Το συνθημα μας!χαχαχα
Λοιπον για να μην μακρυγορώ...Εσυ ο (τοιχος)που το διαβαζεις αυτη τη στιγμη....καταλαβε τι καλυτερο θες για τον εαυτο σου και τι εχεις
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ! ΞΥΠΝΑ και ασε τα φουμαρα και τις δηθενιες! η πραγματικη ζωη και χαρα εως και ευτυχια....ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΡΕΙ?! ΕΥΤΥΧΙΑ...ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ
ΛΕΞΗ? ΑΓΑΠΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!αυτα προασπιζει αυτο που και καλα υποστηριζεις...τωρα παρενθεση....(ποσο μιζεροικαι αναξιοπρεπεις αυτοι που υποστηριζουν ψευτικα
το κατι που δεν ξερουν καν τι ειναι στη ουσια..ανιδεοι)....Τελος να ολοκληρωσω σε ολους εσας....Λιβ φαστ νται γιανγκ! ΦΙΛΙΑ! τα λεμε
συντομα...ΑΛΗΘΕΙΑ!

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Είναι αστείο...δεν

Οτιδηποτε για να ειναι αστειο....πρεπει απλα να βασιζεται στην ειλικρινια.σκεψου σε μια κωμωδια....μια καλη κωμωδια, το 90% των στοχευμενων-ξεκαρδιστικων αστειων ατακων πατουν στη ειλικρινια.Σε κατι  δηλαδη καθημερινο που ολοι μας βιωνουμε, αλλα μονο αυτος που θα τολμησει και να το πει αλλα και να το παραδεχτει ειναι ο πραγματικα αστειος.Στη σκηνη μιας κωμωδιας, και οχι μονο(για να μην μιλουμε μονο για κατι συνηθισμενο) αλλα και της ιδιας της ζωης μας. Πολλες φορες δεν παιζει μονο ρολο το πως το λες 'η το ποσο προσπαθεις (με μομφασμους,μυκηθμους κ' επιφωνηματα) να φανεις αστειος, γιατι τις περισσοτερες φορες εισαι αστοχος κ' κρυος.Παιζει ρολο φυσικα το τι λες,ακομη και με τον πιο ξενερωτο τροπο...αν ειναι ειλικρινεστατο,τοτε θα φανει και θα αποτυπωθει ως αστειο.Απο του μικρου βαθμου εως και του μεγαλυτερου κ' μεγιστου εντελη, απο το πιο soft μεχρι το εντελως καφρικο, απο το πιο minimalistico εως το εντελως καλαισθητο, το αστειο αξιζει να κατηγοριοποιηθει  μονο κ' μονο εαν βασιζεται στην ειλικρινια.Ουτως ή αλλως δεν ειναι αστειο για να κατηγοριοποιηθει κι'ολας, εφοσον δεν ειναι η ιδια η αληθεια.Γιατι παντα η αληθεια οδηγει σε κατι αστειο, ,ε τον πιο δυσκολο τροπο να ερμηνευτει....η αληθεια ειναι παντα αστεια στο τελος. Με μοναδικη,ομως, διαφορα τον χρονο που χρειαζεται να φανει αστεια, αναλογα φυσικα τον εγκεφαλο που την δεχεται κ' υστερα την επεξεργαζεται. Οσο περισσοτερα ξερεις ή οσα περισσοτερα εχεις ζησει ή οσα περισσοτερα εχεις δει ή οσα περισσοτερα εχεις νιωσει ή ολα μαζι........τοσο περισσοτερο γρηγορα θα γελασεις.Αν δεν γελασεις εστω κ' οταν ειναι πολυ αργα τοτε εισαι απλα ενα τιποτα κ' πρεπει θανατηφορα να εξελιχθεις...να ανεβεις εσωτερικα level. Αν καταφερεις και γελασεις αληθινα(οχι απαραιτητα) με οτιδηποτε τραγικο για τους υπολοιπους...τοτε συγχαρητηρια...εισαι πραγματικα στην καλυτερη για εσενα εσωτερικη σκαλα κ' μαλιστα στο ψηλοτερο σκαλι.Και αν γελας με ολα...μα ΟΛΑ ομως....τοτε εισαι τελείως....ΤΕΛΕΙΟΣ.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Τελεία


Οκ…όλα αυτά τα δημώδη που κυκλοφορούν και εισακούγονται από την βρεφική  μας ηλικία τα θεωρώ πραγματικα…σαχλαμάρες. Όμως guys……ο κόσμος μας είναι όντως μικρός... τόσο που δυσκολεύεσαι  απίστευτα να οριοθετήσεις  τις (προσωπικές του καθενός) συντεταγμένες. Αποτελεί κάτι σαν ένα ατομικό ενεργειακό  πεδίο  μεγάλης  εμβελείας ‘’μαγνητίζοντας’’ κοινές  καταστάσεις, συμφέροντα,  συμπεριφορές, παρελθόντα, ακόμη και εικονικά σημάδια (ναι,το χω ζήσει και αυτό). Μοιάζει με ένα σχολικό προαύλιο, δημοτικού σχολειού κιόλας ,παρομοίωση που παραπέμπει  στην αμάθεια-έκπληξη  της παιδικής ηλικίας στο άγνωστο. Ένα  σχολικό  προαύλιο  λοιπόν που περιβάλλει εμάς σαν μαθητές του που με διαφορετικές νοοτροπίες και αντιδράσεις ,αντιλαμβανόμαστε μετά από λίγο( δεν χρειάζεται πολύ φαιά ουσία) και καταλήγουμε τελικά σε κοινούς παρονομαστές με διαφορές μεταβλητές. Γιατί έτσι το αντιμετωπίζουμε όταν το αντιλαμβανόμαστε και καλώς ή κακώς με τον ίδιο ενθουσιασμό κάθε φορά. Αν ανέβουμε σε πτήση ενός αεροπλάνου και κοιτάξουμε (εγκεφαλικά) με προσοχή  κάτω στο έδαφος  θα τον διακρίνουμε σαν μια τελεια….κι όμως τέλεια. Κάτι δηλαδή σαν ένα μη γονιμοποιημένο  ωάριο .Σκεφτείτε τι γίνεται όμως αφού γονιμοποιηθει…και που καταλήγει  επίσης. Μεγαλώνει  μέχρι  να φτάσει σε εκείνο το σημείο όπου θα βγει ξανά σαν ένα ενιαίο σύνολο.  Έτσι λοιπόν μέρα με την μέρα εγώ προσωπικά γουστάρω όλο αυτό το τριπάκι της τελείας όπως ονομάζω γιατί με βοηθού να μην νιώθω ξενη….μην παρεξηγηθω….οχι διαφορετικη…ΞΕΝΗ. Σ’ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΕΙΣ.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Ανακύκλωση


Καθε μερα...καθε φορα που πεφτει μια σταγονα απο τα κεραμιδια.....καθε φορα που  φορας την αγαπημενη σου μπλουζα....καθε φορα που σβηνεις το φως του δωματιου για να κοιμηθεις και καθε φορα που ενα χτυπος του δευτερολεπτου φτανει στο αυτι σου....εκατομυρια σκεψεις και συλλογισμοι περνουν με ηλιγγιωδη ταχυτητα το μυαλο σου.Αλλοι ειτε για να μεινουν κανοντας οικιοθελως μια αργοσχολη σταση στο συνειδητο σου ...αλλοι μια λιγοτερο οδεινηρη διαπερνωντας το σωμα σου με ενα αισθημα ριγους και αλλοι απλα  απερισκεπτα περνουν χωρις καμια ιδιαιτερη προσοχη.Οι πρωτοι ομως ειναι και οι περισσοτερο καταστροφικοι.Παρασιτουν στον νου χωρις ποτε να γνωριζεις το ποτε θα εξαφανιστουν... απλα πρεπει να υπομενεις και να λυσομαχας για την σωστη διαχειρηση τους.Ετσι λοιπον , κανεις σαν μια ‘’οντισιον’’ για το ποια ή ποιες οριμενες φορες απο τις αμετρητες εναλακτικες θα σου φανουν χρησιμες ωστε να τις εξωτερικευσεις σε ενεργιες.Γιατι ειναι κατι σαν νομος....οτι οποιαδηποτε ,δηλαδη, ενεργεια και αν διαπραξεις ειναι μαθηματικο δεδομενο οτι θα περασει εστω και αστραπιαια σαν μια εναλακτικη απο τον εγκεφαλο σου.Αυτη η ενεργεια λοιπον μπορει πολυ απλα να καταληξει σε 2 ''γενικες'' συνεπειες.Ειτε αυτη που ειχες πλασει ακριβως στο νου σου και δεν μπορεις να το συνηδητοποιησεις απο την ευφορια που νιωθεις μεσα σου , ειτε απλα σε κατι διαφορετικο.Δυστηχως.....ειναι ελαχιστες οι πιθανοτητες να βγει η πρωτη.Γιαυτο και οι περισσοτεροι απο εμας που σιγουρα εστω και μια φορα(γιατι ειμαι αισιοδοξη) βρεθηκαν  στη θεση της δευτερης,αγκωμαχουν .Συνεπως, οπως αρκετοι απο εσας καταλαβατε,το μυαλο μας λειτουργει σαν μια διαδικασια ανακυκλωσης που μεσα απο διαφορες επεξεργασιες η σκεψη μετατρεπεται σε ενεργια...η ενεργια σε συνεπεια και η συνεπεια ξανα σκεψη μαζι με συναισθηματα ομως αυτη τη φορα(συνδυασμος αρκετα καταστροφικος).Τα συναισθηματα λοιπον ερχονται απεξεργαστα απο ενα αλλο μερος του σωματος μας ...τη καρδια. Το μυαλο ομως και η καρδια ειναι δυο τελιως αντιφατικα οντα...που ουτε σε κανενα παραλληλο του παραλληλου κοσμου δεν θα συνεργαστουν.Και τελικα δημιουργειται η ψυχοφθορα εσωτερικη συγχηση που ο καθένας απο εμας γνωριζει.Το τείχος, λοιπον,που οριοθετεί τη λογική(νους) με το συναισθημα(καρδια) μας ειναι τόσο αδυναμο και ευθραυστο που θέλοντας ή μη.... γλιστράμε ,καταληγουμε σε ενα απο τα δύο στρατοπεδα και συνεπώς ακολουθούμε το δρομο που εχει δρομολογηθει σε καθένα απο αυτα. Αν λοιπόν γίνει κατι τετοιο,σε αντίθεση με την επιστροφη πανω στο τειχος(οσο επωδυνη και αν ειναι), η ‘’αλλη’’ πλευρα καταληγει 2η. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν?.....να σπαταλήσουμε λιγη περισσοτερη ενεργεια και ανασα απο την αρχη και τελικα να εχουμε ενα μαλακο και αισιο τελος? Η’ να αφήσουμε στην ακρη τον πονο... 4πλασιο αυτη τη φορα για το τέλος?Γιατι ό,τι και να διαλεξουμε ο πόνος και οι επιπτωσεις ειναι το ίδιο οδεινηρα.Εκτος αν ανεβουμε ψηλά και  διαχειριστούμε ετσι πολυ ποιο ευκολα, οπως προανέφερα.Δυστυχώς ή ευτυχώς ειναι περισσοτερο γλυκα απο ‘’κατω’’. Και είμαι πολύ γλυκατζού...σιγουρα τωρα δυστυχώς.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Αδικία

 Αδικια....χαχ!....ποσές φορες την εχω ζησει αυτη τη λεξη μεχρι το μεδουλι.Ειναι σαν να θες να ουρλιαξεις και ομως κατι σαν ενα τεραστιο δωματιο με ηχομονωση γυρω σου,εμποδιζει να ακουστεις.Γιατί??Ενα αιωνιο γιατι στοιχειωνει τις μερες ολων μας....γιατι ολων μας? Γιατι το πιστευω πραγματικα οτι ο καθενας μας κουβαλα το δικο του σταυρο και εχει ζησει την απογοητευση ως τα ζωτικα του οργανα.Ο καθε ανθρωπος (μ'ολη τη σημασια της λεξης) αισθανεται κατι να τον πνιγει μεσα του....κατι να του γαντζωνει τη ψυχη που με νυχια και με δοντια θελει να βγει....να αναπνευσει...να πεταξει.Και ετσι προσπαθει με καθε σκεψη και μεσo να επιτυχει το στοχο του.....δηλαδη τη λυτρωση της ψυχης του και συνεπως του ιδιου του εαυτου.Ετσι συνεχιζει στον κοσμο μας ή σε εναν παραλληλο δικο του επικοινονωντας ομως με τον πρωτο και ετσι συνυπαρχει θετοντας ή οχι τους δικους του ορους.Πολλες φορες ομως σε '' πιανουν οι πονοι''....οπως σε μια εγκυο γυναικα που ασθανεται πονους και σφαδαζει απο τα χτυπηματα του βρεφους που κουβαλα ετσι και στον καθενα μας απο τα χτυπηματα της καρδιας που σφυροκοπουν ολο μας το ειναι.Δεν ειναι δεδομενο οτι σ΄ολους εκδυλωνεται το ιδιο.....ο καθε εξαλου ανθρωπος ειναι ενα διαφορετικο βιβλιο.Το σιγουρο ειναι ομως ειναι οτι ποναει το ιδιο.....Και ετσι προχωρας ευθεια βαριανασαινοντας...τα ποδια πηγαινουν μονα τους...ο νους μας αδυνατει να συχρονιστει....δεν το δεχεται αλλα το αποκρουει.Ειναι σαν ενα κοριτσακι που κοιταει τη βιτρινα με μια πανεμορφη κουκλα και εχοντας ολα τα απαραιτητα εφοδια να την αποκτησει, απλαδεν γινεται....ετσι θα παρομοιασω λοιπον την λεξη αδικια...με ενα 6χρονο...Γιατι οσο μυαλο απλο εχει τοσο εξυπνη ειναι παραλληλα.Ολοι τη μισουμε και ομως ολοι  την εχουμε διπλα μας γιατι εχει και ενα καλο....μας ΄΄ωριμαζει΄΄.Στο κατω κατω καθε εμποδιο για καλο δεν λενε?Συνεπως δεν υπαρχει κανενας λογος να την φοβομαστε....για το πιστευω πραγματικα οτι ό,τι και να γινει...στο τελος εμεις θα βγουμε νικητες....γιατι η ΑΓΑΠΗ ειναι πολυ περισσοτερο ισχυρη.....Νιωστε την και δεν θα χασετε....αυτο θα κανω και εγω... Α! και για να μην ξεχασω ενα στιχακι που θεωρω προσωπικα οτι κολλαει....΄΄Ας αφησουμε τους εγωισμους και ας κοιταξουμε λιγο τουσ εαυτους μας!΄΄ Αυτο θα κανω και γω....φιλια! ;-)

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Περίγυρος

Μερα με τη μερα νιωθω οτι ανακαλυπτω νεους κοσμους που ποτε δεν φανταζομουν....πιο δυνατους και περιπετειωδης....Κοσμοθεωριες και ψυχοσυνθεσεις απο γνωριμους μου ανθρωπους και μη.Μαρεσει που οσο περνα ο χρονος τοσο γεμιζω....και παλι ομως νιωθω οτι δεν ξερω τιποτα.Αισθανομαι ενα τεραστιο κυμα γεματο με ιδεες,τροπους και αντιληψεις να ερχεται κατα πανω μου....δεν ειμαι σιγουρη ομως αν ξερω ''κολυμπι''.Ξερω οτι ομως κρατω  γερα την αναπνοη μου ;) .Το σιγουρο ειναι οτι οι γυρω μου ειχαν,εχουν και θα εχουν να παιρνουν απο εμενα. Νεα γεγονοτα κατακλιζουν τα μερονυχτα και το ενα πεφτει  πανω  στο αλλο  σαν ντομινο.Πνευματα ετοιμα να δεχτουν την οποιαδηποτε ανταλλαγη συναισθηματων και αντιμετωπισεων.Πνευματα τοσο διαφορετικα μεταξυ τους που ουτε σε εναν παραλληλο του παραλληλου κοσμου δεν θα επικοινωνουσαν.....και ομως για καποιο ασυληπτο τροπο ,συνυπαρχουν.Το πως και το γιατι?Ουτε και εγω τα γνωριζω...και αυτο ειναι που με γοητευει περισσοτερο....γιατι απλα μπορουμε! Για ολους μας υπαρχει μια χρυση τομη που δεν μας καθιστα μονους.Και συνεχιζουμε ακαθεκτοι!Αυτη η αλυσιδα που ενας κρικος της αν σπασει διαλυονται ολοι και ολα.Ο καθενας μας εχει παντα να πει και να προσφερει κατι διαφορετικο στον καθενα μας και σε ολους συγχρονως....Το καλυτερο της υποθεσης ομως ποιο ειναι?.....η αλληλουποστηριξη...οποιος απο εμας παει να πεσει.....καποιος-οι ή ολοι μας θα τον ''κρατησουμε'' γερα με οποιοδηποτε μεσο και δυναμη....για να μην σπασει η αλυσιδα οπως προανεφερα.Το ηθικο διδαγμα λοιπον ειναι οτι ειναι τεραστιο σφαλμα να βρεθει καποιος εκτος της αλυσιδας....γιατι θα αναλωθει και στο τελος θα ''σαπισει''.Κανεις λοιπον απο εμας δεν αξιζει τετοια πλοκη.....ετσι δεν ειναι? ;D

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Αναθεώρηση....






Και ο καιρος περνα.....τρεχει αγκομαχωντας να προλαβει.....τι να προλαβει ομως?...Μερα με τη μερα νιωθω να αλλαζω 600 αντιδρασεις και συμπεριφορες.....Πριν μια βδομαδα ημουν αλλη απο αυτο που ειμαι τωρα και παει λεγοντας εδω και χρονια....και η μαλακια ειναι οτι δεν μπορω με καμια δυναμη να το ελεγξω...φοβος,χαρα,γαληνη,ανασφαλεια,στασιμοτητα,ανεπαρκεια.Ενα ατελειωτο νεφος και συγχηση στο νου.Μπερδεγουει που λενε...Ρουφαω με ολες μου τις δυναμεις αυτα που με αγγιζουν....αλλα δεν τα χειριζομαι οπως πρεπει.Αν νιωθω μονη?Αυτο πρεπει να το καταλαβεις....οχι να ρωτας.Θα σου πω μονο αυτο....ΚΕΝΟ! Μια απεραντη τρυπα....που ολο και μεγαλωνει....δεν μπορεις με κανενα μεσο ομως να τη κλεισεις....Ποτε μη λες ποτε ομως δε λενε?ε????? Το μονο που θα θελα ειναι προστασια.....αυτη τη προστασια που δεν ενιωσα απο κανενα θνητο και θεο μαζι.Ομως ζηταω υπερβολες και το ξερω.Και δεν προκειται ποτε να στο ζητησω-απαιτησω.Γι’αυτο και αναλωνομαι καθημερινα με αυτα που θεωρει,η οποια επουρανια δυναμη, οτι αξιζω ή οχι.Δεν γινεται ομως και τοσοοοοοο......μα τοσοοοο....μπορει να γινει και λιγο καλυτερο.Και σ’αυτο δεν ειμαι υπερβολικη.Υπερλογικη ειμαι.Δυστυχως ...δυστυχως ομως....απο παντα το εχω και θα το εχω μεχρι να φυγω....ποιο? Εγω= ενα φρουτο που απο εξω ειναι αδυνατο να το δαγκασεις λογω της σκληροτητας του....και απο μεσα τοσο ρευστο που λιωνει πριν επιχειρησεις να το αγγιξεις. Αλλο δειχνω και αλλο ειμαι.Φοβαμαι ομως.....παρα πολυ.Και ετσι απλα σιωπαινω.Γιατι θελω να ζησω.....και να προχωραω με το κεφαλι ψηλα αντιμετωπιζοντας με τον ανυπερβλητο εαυτο μου το εξω.....και το κανω με επιτυχια.Εγγυημενο.Δεν με χαλαει ομως.....γιατι μου βγαινει απο μεσα μου και αυτο.Αλλα δεν ειναι ΜΟΝΟ αυτο το λαιφ.Γιατι τα γραφω ολα αυτα?Απλα θα θελα να με γνωρισεις.Εσυ που απλα καθεσαι στη καρεκλα σου ηρεμος-η.Γιατι ομως?Ξες κατι? Το νιωθω πλεον....ότι οτιδηποτε θελησω.....με καποιο παρομοιο-εμμεσο-περιεργο τροπο....θα πραγματοποιηθει.Οσοι με γνωριζουν απο κοντα θα πουνε κατι του στυλ....καλη κοπελα....γλυκια....τρελαρα....που μεταδιδει χαρα και θετικη ενεργεια.....Στον εαυτο μου ομως δεν δινω τις συμβουλες που δινω στους αλλους.Και καιγομαι :p .Μηπως θες να γινω κατι που σ’αρεσει?Η’ μηπως θες απλα να με καταστρεψεις?μμμμ?Αν θελεις παντως να εκδικηθεις για κατι μπορω απλα να ειμαι μαζι σου και οχι απεναντι.Δεν θελω να με φοβηθεις.Τελος παντων....αερολογιες....για εσας ισως....για εμενα? Για εμενα?.............Μαλλον και για εμενα γιατι ειναι βαρια.....Η αληθεια ποναει ομως δεν λενε?Και για το τελος.....ολα οσα εγραψα παραπανω δεν σημαινει οτι ισχυουν....απλα ετσι φαινονται....Καλημερα!ξημερωνει μια καινουργια μερα αυριο! Που να φροντισουμε να ειναι ακομα καλυτερη απο τη σημερινη!Για εμενα στανταρ θα ειναι! :D